De stad, die nu hier in Nederland vooral bekend is, omdat Ilja Pfeiffer dagelijks verslag doet van het reilen en zeilen van Italia tijden corona crisis in de NRC.
Ergens aan het einde van de vorige eeuw logeerde ik in Genova vlak bij de haven in een van de steegjes achter Piazza Caricamente op de bovenste verdieping van één van de eeuwenoude palazzi die daar staan. Zo een waarbij je werkelijk het huis van de overburen bijna kan aanraken. Hoog boven de steeg vind je trouwens prachige fresco op de muren en trompe l'oeil.
Wat mij opviel is dat de trappen naar de 6e verdieping nogal onregelmatig zijn, elke trede is verschillend. Bij navraag werd mij verteld dat dat met opzet was gedaan, zodat vreemde indringers in vroeger dagen, piraten en plunderaars, hun nek braken in hun haast de trappen te bestijgen. De bewoners zelf konden gemakkelijk ontsnappen, omdat die trappen in hun systeem zaten en zij niet struikelden over de treden.
Stefano, mijn gastheer, er was er overigens nog een Stefano die er dagelijks over de vloer kwam, bereidde voor die avond een maal met lokale lekkernijen; pasta met pesto, come si deve, zoals het hoort, hoe kan het ook anders. Trofie; sperziebonen en aardappel daarna scallopine con una picolla insalata. Maar tot mijn grote verbazing kwam er na al dit heerlijks brood op tafel met een mega grote pot Nutella!! Het dessert
.